Finnmark

Er zijn verschillende routes over de Finnmarkvidda uitgezet. We bespreken er hier enkele

De oude postroute Alta - Karasjok (oostelijk langs Iesjavri)
Vroeger werd de post tussen Alta en Karasjok bezorgd door twee mannen te paard. Over een afstand van 120 km deden ze er drie tot vier dagen over. Het pad dat ze volgden is nog steeds zichtbaar.
Het pad is gemarkeerd (T-route) en onderweg is er één berghut, dus een tent is noodzakelijk.
Start: vanaf Bjørnstad Gård bij bovenaan het dal Tverrelvdalen
Eindpunt: Karasjok.

Karasjok – Assebakti – Ravnastua – Mollisjok – Iesjavri – Joatka – Stilla (iets ten zuiden van Alta):
Dit is een (zware) vierdaagse trektocht. Als je gebruik wilt maken van hutten dan is het zware tocht vanwege de afstand tussen de hutten Mollisjok fjellstue en Joatka fjellstue. De route is goed gemarkeerd.
Startpunt bij RV 92 bij Assebakti.
Eindpunt bij Stilla in het dal Tverrelvdalen (bron: Destinasjon Alta as).

Alta - Skoganvarre
Deze route voert gedeeltelijk langs de oude telefonielijn naar Skoganvarre. Ze komt langs Vuorje (de berg van Hermans Nooit meer slapen)

Met de hand heb ik de postroute en de route Alta - Skoganvarre grof ingetekend. De routes zijn op de topografische kaarten aangegeven.

Vroeger werd de post tussen Alta en Karasjok bezorgd door twee mannen te paard. Over een afstand van 120 km deden ze er drie tot vier dagen over. Het pad dat ze volgden is nog steeds zichtbaar.

Het pad is gemarkeerd (T-route) en onderweg is er één berghut, dus een tent is noodzakelijk.

Start: vanaf Bjørnstad Gård bij bovenaan het dal Tverrelvdalen
Eindpunt: Karasjok.

Het laatste deel van Nordkalottleden van Kilpisjärvi naar Kautokeino loopt door het zuidwesten van Finnmark. Vanaf het Reisa nationaal park in Troms tot de eindbestemming Kautokeino (186 km). Zie verder de pagina Nordkalottleden

Björkliden (Abisko)-Skibotn-Alta 1995

170 + 140 km
Troms, Finnmark
In 1995 volgde ik Nordkalottleden van Björkliden door het nationaal park Dividal naar Skibotn (170 km) en daarna vanaf Nordreisa (met taxi tot Saralev) verder door het nationaal park Reisa naar Alta (140 km). De tocht ging overwegend door Troms. Het laatste stuk door West-Finnmark.
Ga naar Kaart

Alta-Lakselv-Tana-Vardö 1996

90 + 160 + 140 km
Finnmark: Finnmarksvidda - Geissane - Varanger Halvöya
Je trekt van west naar oost over de toendra. Het Varanger-schiereiland is bijzonder. Hier nadert de boomgrens de hooge van nul meter. Het oostelijke deel van het schiereiland is de eigenlijke arctische toendra, waar ook op zeeniveau geen boom meer groeit. De tocht is afwisselend en kent enkele moeilijke stukken. Eindeloze grasachtige vlaktes, blokkenvelden, meertjes. Wijdsheid pur sang. Het dorpje Vardö is het meest oostelijk gelegen stukje van Noorwegen.
Ga naar Kaart
Ga naar Fotoalbum

Kilpisjarvi - Kautokeino - Lemmenjoki 1997

180 + 160 km
Finnmark, Fins Lapland: Reisadalen (np)-Övre Anarjokka (np)/Lemmenjoki (np)
In 1997 heb ik het Nordkalottleden nogmaals gevolgd maar nu vanaf Kilpisjärvi naar Kautokeino (180 km) om enkele dagen in het nationaal park Reisa bij de Imofossen te kunnen vertoeven. Vanaf Kautokeino heb ik via Övre Anarjokka een doorsteek naar Lemmenjoki / Inari in Finland gemaakt (160 km).
Deze tocht ging dus door Troms, Finnmark en Lappi Lääni (Fins lapland).
Ga naar Kaart
Ga naar Fotoalbum

Stabbursnes-Karasjok -- Levajok-Gamvik 1999

120 + 200 km
Finnmark: Stabbursdalen (np) - Finnmarksvidda - Geissanne - Ifordfjellet - Nordkinn Halvoya
Deel I: Van een woest steenlandschap ten zuiden van Stabbursdalen naar de vriendelijke vlaktes van de Finnmarkvidda.
Deel II: Levajohk ligt ongeveer 80 km ten noorden van Karasjok langs de E6. Gamvik ligt op het schiereiland Nordkinn. Hier ligt het meest noordelijke punt. De Noordkaap ligt nog iets noordelijker, maar is gelegen op een eiland. Het noordelijke stuk is met de vele blokvelden moeizaam beloopbaar en wordt ook wel aangeduid als het maanlandschap van het Noorden.
Ga naar Kaart
Ga naar Fotoalbum

Peera-Karesuando-Kautokeino-Karasjok 2005

120 + 75 + 195 km
Råstofjällen, Finnmark, Övre Anarjokka (np)
Deze tocht langs de Fins-Noorse grens gaat voor een groot gedeelte door West-Finnmark. Het laatste stuk loopt door Lappi-Lääni (Fins lapland).
Ga naar Kaart

Karesuvanto - Kilpisjärvi 2007

200 km
Finnmark / Fins Lapland: stukje Nordkalottleden
Ga naar Kaart
Ga naar Fotoalbum

Enontekio - Kautokeino 2017

110 km
Pöyrisjärvi Wilderness Area en Finnmarksvidda
Deeltraject 4 van de Sentimental Journey 2017
- deels bestaande wandelpaden, deels eigen route
- deel nieuw (Pöyrisjärvi) en deel overlap met trektochten 1997 en 2005
Bus Kautokeino - Alta
Ga naar Kaart
Ga naar Fotoalbum

Alta - Skoganvarre 2017

70 km
Finnmarksvidda
Deeltraject 5 van de Sentimental Journey 2017
- bestaand pad (de oude postroute)
- deels trektocht 1996
Bus Skoganvarre - Karasjok - Saariselkäl
Ga naar Kaart
Ga naar Fotoalbum

Het park Øvre - Anarjohka (1400 km2) grenst aan Finland en omvat het zuidoostelijke gedeelte van de Finnmarkvidda. Het vormt met het aansluitende nationale park Lemmenjoki in Finland een groot ongerept gebied.

Het park ligt vrij geïsoleerd en afgelegen, ver van alle wegen en wordt met Lemmenjoki getypeerd de laatste wildernis van Europa.

Het geeft een onuitwisbare indruk van het kenmerkende landschap van de vidda: een oud golvend landschap (tussen 200 en 600 m hoog), uitgestrekte en moeilijk toegankelijke moerasgebieden, open vlaktes met her en der verspreide dennen en struiken, maar ook aaneengesloten berkenbossen. En natuurlijk de vele meertjes en riviertjes.
Het park is genoemd naar de rivier Anarjåkka die hier haar oorsprong heeft.

Het gebied heeft een typisch landklimaat met droge zomers en zeer koude winter. Door de relatief weinige sneeuwval in het gebied is het geschikt als overwinterplaats voor rendieren.

Van de zoogdieren zijn de populaties elanden en rendieren het grootst. Ook de beer komt hier voor. De veelvraat, rode vos en hermelijn zijn de meest voorkomende kleinere roofdieren.

Door zijn afgelegen ligging is het toerisme minimaal.
De meest nabije toegang tot het park is te vinden aan de weg Karasjok naar Caskenjakka ongeveer 10 km van het park, vandaar te voet verder. Wandelen vanuit Enontekio, Inari, Kautokeino of Karasjok kan ook maar dan ben je ruim een week onderweg.

---

Anárjohka National Park offers everything you would expect of the interior of Finnmark county, vast moorlands, large marshes and forests of birch and pine. There are no open cabins or huts here and no waymarked trails. Those who visit this area are usually experienced outdoorsmen and women with good navigation and camping skills.

The landscape bears witness to many hundred years of North Sami reindeer herding, and the tradition of keeping domestic reindeer continues to this day. The area is a living cultural landscape and is used as a winter grazing area during the period from October to May.

The national park encompasses the upper parts of the catchment area of the Anárjohka and Kárá?johka rivers, both of which are tributaries to the Tana river. The landscape is dominated by gently undulating moorlands where low ridges covered with dry vegetation such as heather, low-growing shrubs and large mats of reindeer lichen alternate with countless bogs and lakes. Half of the national park is treeless tundra and marshland. In the area near the Anárjohka and Kárá?johka rivers, there are forests of birch and pine, and these are interconnected with the extensive pine forests of northern Lapland. (bron: Norges nasjonalparker, 2022)

website National parks ,testtoe.

Het relatief kleine park Øvre Pasvik (120 km2) is opgericht om het grootste nog bestaande oerwoudgebied van het land te beschermen. Het gebied grenst aan Finland en Rusland.
Het terrein in het park is vrij vlak (100-200 meter), een kwart van het park is bedekt met water, en er zijn grote uitgestrekte moerassen. Het landschap wordt gedomineerd door een onaangeroerd dennenbos dat behoort tot een van de grootste onaangeroerde bossen van Noorwegen en is een uitloper van de Russische taiga.

Er leven vele elanden in het park, 's winters overwinteren hier ook rendieren. Het park heeft een van de grootste berenbestanden van Noorwegen. De wolf en veelvraat trekken door het gebied, terwijl de vos, hermelijn en nerts hier vast voorkomen.

De toegang tot het park is te vinden via de weg van Kirkenes naar Gjøkåsen.

---

In Øvre Pasvik National Park you will find the largest virgin pine forest in Norway. This north-western corner of the Siberian taiga is a mosaic of pine forests, lakes and marshland that offer many splendid experiences. It is easiest to get to this national park in the summer. At that time of year, you can hike on numerous waymarked trails, but there are no other visitor amenities, and it can be difficult to find your bearings in the flat terrain.

There are good opportunities to see the taiga forest?s bird species, and if you are really lucky, you may come across brown bear tracks. Imprints in the landscape and the removal of bark from old pine trees indicate old Sami settlements. At present, the national park is an important winter area for the reindeer herding industry, which requires that the park?s visitors show consideration. (bron: Norges nasjonalparker, 2022)

website National parks

Seiland (316 km2) is een apart en mooi stuk van de rijke eilandennatuur in West-Finnmark. De twee geletsjere van Seiland behoren tot de meest Noordelijke van Scandinavië.
De stijle kustrotsen vormen een goede broedplaats voor roofvogels.

---

Seiland is located in the far north off the coast of Norway. This is an island of big contrasts, ranging from steep mountainsides plunging down to the sea to sheltered pockets of birch forest and fields of wild flowers. On Seiland you will find Europe?s northernmost glaciers and a unique cultural landscape, thanks to the tradition of haymaking in outlying fields. Although the landscape has the look of harsh wilderness, people have lived here since the Stone Age. Seiland has a rich Coastal Sami history and is a summer grazing area for reindeer.

The national park comprises a little over half of Seiland, and you will find no unlocked cabins or waymarked trails. The terrain is challenging, and is only accessible to experienced hillwalkers. Good planning is essential before you set out on a hike here. In return, you will get to experience a very special place and come away with memories to last a lifetime.(bron: Norges nasjonalparker, 2022)

website National parks

In Porsanger, even ten Noorden van Lakselv ligt het nationaal park Stabbursdalen (750 km2) en het natuurreservaat Stabbursnes

Het park is opgericht om het meest Noordelijke dennenbos van de aarde te beschermen. De bomen in het park zijn tot 500 jaar oud oud. Het bos is een wondermooie maar kwetsbare oase in een verder kaal en stenig landschap.

Het park omvat net als Øvre - Anarjåkka veel van de typische landschapsvromen van de Finnmarkvidda maar heeft duidelijk een eigen karakter met zijn kale stenige vlaktes en nauwe ravijnen. Daar het park loopt de Stabburselva met zijn watervallen en stroomversnellingen. Dan weer eens smal dan weer wijduitlopend.

Het park is in 2002 uitgebreid en omvat nu ook de karakteristieke bergketen gáissene waaraan samenland.nl haar logo heeft ontleend.

Het natuurreservaat Stabbursnes beschermt een wetland dat van grote botanische en ornithologische waarde is. Stabbursnes is een grote delta met oude riviersporen en oude kustlijnen.

De toegang tot het park is te vinden via een smalle weg die de hoofdweg langs Porsangerfjord zo'n 2 km ten zuiden van de brug over de Stabburselva verlaat. Het park vormt een goed uitgangspunt voor een wat langere trektocht over de vidda, bijvoorbeeld naar Karsjok of Alta. Een trektocht vol contrasten: het oeroude bos, de ruige steenlandschappen van de gáissene aan de zuidkant van het park en de vriendelijke open toendra daarna.

---

Stabbursdalen National Park has high, barren mountains and deep valleys, interesting geological deposits, magnificent watercourses and moorlands with glassy mountain lakes. The Gáisaene mountains have an altitude of over 1,000 metres and stand out in the otherwise flat terrain of Finnmark county. In Stabbursdalen National Park you can find solitude as you gaze out over the level landscape; there are only a few waymarked trails and open turf huts or cabins. There is no mobile phone reception, so it is recommended that you should be an experienced hiker if you are going to set out on a long hike.

The world?s northernmost pine forest is located in Stabbursdalen, which means that this is the most northerly habitat for many birds, plants and animals, among them the Siberian jay and red squirrel. There is evidence of human activity dating a long way back in time. In the heart of the scraggy pine forest lies verdant Lompola, the slow-flowing part of Stabburselva river. This area is unusually lush for being so far north.

Stabbursdalen has been an important reindeer herding area for generations. Every year, drovers keep their herds here from April to November. Many of the local Sami herder communities, known as siidas, have no access to coastal areas and therefore spend much of the year in Stabbursdalen. (bron: Norges nasjonalparker, 2022)

website National parks

Het Varanger schiereiland in het uiterste Oosten van Finnmark is in 2006 uitgeroepen tot nationaal park. (1804 km2)

---

Varangerhalvøya (Varanger Peninsula) - Várnjárgga in the local Sami language - offers an ancient landscape that is distinctive of the Arctic mainland and the very best of Norway?s Low Arctic scenery. Here we find ourselves in landscapes that were created before the last Ice Age, with open mountain tundra and barren boulder fields. Here and there, the glaciers left behind circular moraines. The water from the melting of the ice formed lush, rugged valleys ? which eroded into the mountain moors that now extend to the coast.

The rivers conduct the water out of the valleys and down to the coast, and here you find salmon and Arctic char on their way to their upstream spawning grounds. This is a good place for salmon fishing. The campfire sites along the riverbank should be re-used, and firewood must be gathered sparingly. Take your rubbish home.

You will come across reindeer tracks, but there are no waymarked trails. Between the river valleys there is a scattered fauna, domestic reindeer and very few people. With a little effort, you can make your way onto the mountain plateaus. Enjoy the vast landscape. The peace and quiet of the reindeers? grazing areas will make a strong impression on you.

The winter is severe. March and April are the best months for cross-country skiing in flat, Low -Arctic light and changeable weather, while the mountain moors are still covered in snow.

Polar low pressure zones are frequent, so plan your ski trip carefully and dress adequately before you set out. (bron: Norges nasjonalparker, 2022)

website National parks